สาวข้างบ้าน

พี่มิค (ซงมันเซ บอสเจะ)

น้องบิว (ซารังเองค่ะ)

"อิดอก มึงชอบเขามึงก็ไปบอก ไม่ใช่ว่ามากรีดร้องโหยหวนใส่คนอื่นแบบนี้!!"

"เจ้! มึงไม่ใช่กูหนิ อยู่ดีๆจะให้ไปเสนอหน้าแล้วก็บอก .พี่คะ หนูชอบพี่ค่ะ. งี้หรอ มึงเอาส่วนไหนคิด"

"อ้าว อินี่ เดี๋ยวแม่ตบคว่ำ"

"พี่มิค! ทำไรเนียะ!" มือบางยกขึนมากุมแก้มที่เริ่มขึ้นสีเรื่อยๆ

"หอมแก้มไง" ชายหนุ่มเอ่ยหน้าตาย

"รู้แล้วว่าหอมแก้ม แล้วมาหอมแก้มบิวทำไม!" สุนิดา เอ่ยเสียงดังอย่างกลบเกลื่อนความเขินอายของตนเอง

"แฟนกันเขาห้ามหอมแก้มกันหรอ" ปฎิวัติเอ่ยพร้อมหลิ่วตาให้สาวตัวเล็กข้างกาย

"ก็ได้!...แต่เดี๋ยว เมื่อกี้พี่มิคพูดว่าไงนะ แฟนกันใช่มั้ย เราเป็นแฟนกันแล้วหรอ" สาวตัวเล็กของปฎิวัติเอ่ยอย่างพยายามข่มความตื่นเต้นเต้นเอาไว้

"แล้วที่คุยกันทุกวันนี่ไม่เรียกแฟนหรอกหรอ"ชายหนุ่มเอ่ยเสียงเข้มพร้อมทำสีหน้าคล้ายไม่พอใจ

จุ๊บ

"แล้วนี่เราทำอะไร" ปฎิวัติเอ่ยดุหญิงสาวแต่หากหูทั้งสองข้างกับแดงระเรื่อขึ้นมา

"ก็...จุ๊บแฟนไง ทำไม ไม่ได้หรอ"

  

.......บอกเลยว่าไรท์เป็นติ่งแฝดสามกับน้องซารังมาก 5555.......

#เนื้อหาทั้งหมดนี้เป็นเพียงเรื่องสมมติขึ้นตามจินตนาการและความคิดอันลึกล้ำของไรท์ หากมีตรงไหนผิดพลาดหรือดูมิเรียลอย่างใด ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ

#ขออนุญาตเปลี่ยนเป็นหมวดรักหวานแหววนะคะซิส